Ons laatste park op de Orlando agenda was Busch Gardens! Een attractie/dierenpark waar je naast achtbanen ook op jeep safari kan gaan… nou ja, soort van ;-)
Busch Gardens is zo’n uur en een kwartier rijden vanaf Clermont waar onze villa staat, dus moesten we vroeg opstaan. En met vroeg bedoel ik ook echt vroeg; onze wekkertjes gingen om kwart voor zeven, zelfs nog voordat de zon op was! Na het ontbijt vertrokken we richting Tampa waar we rond kwart over negen aankwamen. Tegen het licht van het ochtendzonnetje zagen we de eerste metershoge achtbaan al voor ons opdoemen. Slik. Maar ons motto wat achtbanen betreft is: “eerst zien, dan beslissen” dus vol goede moed gingen we na de kaartjes controle het park in. 
Op de kaart deed de Gwazi ons meteen denken aan de nieuwste achtbaan van de Efteling; Joris en de Draak, omdat dat ook een houten achtbaan is & er ook twee banen naast elkaar rijden, dus hoefden we niet lang na te denken over onze eerste attractie. De tassen stopten we in een kluisje en omdat het nog vroeg was hoefden we ook niet lang in de rij te staan. *Tien minuten later* Auw. Dat was NIET leuk! De Gwazi gaat snoeihard, hobbelt, stuitert, schudt en knalt alle kanten op. Lichtelijk geblesseerd en met hoofdpijn komen we er uit! Dus mocht je ooit in Busch Gardens terecht komen: sla de Gwazi maar over!
De volgende twee attracties waren de Log Flume & de Tidal Wave; de eerste is de oudste attractie van het park (en wij vinden dat die daarom best eens een opknapbeurt verdiend) waar je in een boomstam de welbekende ‘rivier’ afgaat. In dit geval was het meer een doorgezaagde buis met roestplekken, maar ach, wij gebruiken graag onze fantasie! De Tidal Wave is meer een grote boot met vier rijen bankjes achter elkaar die na een heel, heel langzaam ritje over een watertje omhoog getrokken word om vervolgens met een hoop herrie naar beneden te vallen waar er een enorme golf water over de boot spat. En wij maar denken dat we toen nat waren… *wordt vervolgd* 
Daredevils Kelly & Maria waagden zich daarna aan de Kumba (Laura bleef achter voor foto’s… goeie smoes he ;-)) Zeven keer over de kop met een maximum snelheid van 60 MPH; das pas een achtbaan (of ‘zevenbaan’ in dit geval :-P) En als je heeeeel goed kijkt spot je de dames misschien wel op de foto! 
Na het middageten was de derde water attractie aan de beurt! De River Rapids is een uit de kluiten gewassen Pirana boot waar je met twaalf man in past. Busch Gardens is zo slim geweest om langs de rij waar je in staat te wachten niks prijs te geven van wat er zich precies afspeelt in het water, want als we dat wisten was het misschien slim geweest een droge onderbroek mee te nemen. Want de Pirana die ik net noemde is een reisje over de Rijn in vergelijking met deze kolkende rivier! Met golven tegelijk kwam het in de boot en over ons heen! Door en door en doornat konden we na afloop onze kleren letterlijk uitwringen, maar we hebben wel verschrikkelijk gelachen!
De rest van de middag hebben we de dieren kant van Busch Gardens bezocht. Eerst een jeep safari van tien minuten met een hysterische chauffeur (en slechte comedian) langs een zebra (ja, één ja ;-) flamingo’s, herten, een krokodil (ja, weer één ja) en een mama neushoorn met haar kleine baby neushoorn; zo schattig! En later nog met de Serengeti Express; een trein die door heel het park heen rijd en heel boeiend verteld wat je bij het restaurant aan de linkerkant kan eten en bij elk station de achterblijvers uitzwaait. Oh, en we zagen nog een eekhoorn ;-) 
De allerlaatste attractie van onze dag was de Montu; een achtbaan die net als de Kumba ook zeven keer over de kop gaat, maar hier hang je onder de baan in plaats van dat je er op zit. Kelly had nog steeds hoofdpijn (damn you Gwazi!) en na wat getwijfel besloot onze held op sokken Laura toch mee te gaan met Maria. Vooraf nog met knikkende knietjes, maar na afloop met big smile! What a thrill!! 
Hartstikke moe besloten we daarna terug naar huis te gaan rijden, het was inmiddels alweer zes uur. De beruchte hoge achtbaan die we bij aankomst al tegen de wolken aan zagen drukken (ook wel bekend als de Sheikra), hebben we uiteindelijk na lang twijfelen toch maar overgeslagen. We willen graag nog levend naar New York! 
Bij terugkomst in de villa hebben we ons even opgefrist en zijn we daarna voor het eerst sinds we in Amerika zijn naar de Mac Donalds geweest! Wat een prestatie he! ;-) Maar het was dan ook wel extra heerlijk, want in Nederland krijg je helaas geen lege beker die je met Dr.Pepper kan vullen (of met alleen ijsblokjes, dan kan ook) en als ‘ie op is weer vullen en betaal je geen 80 eurocent voor twee cherry pies! 
Zo! De parken zijn achter de rug (klinkt net alsof we het een kwelling was, maar het tegendeel is waar!) en nu staan onze laatste vier dagen vakantie voor de deur. Maandag vliegen we naar De Grote Appel: New York! Ook vanaf die plek zullen we jullie uiteraard weer op de hoogte houden van onze avonturen!
Howdy!
Kelly, Laura & Maria
Popcorn & Grote bekers limonade 
Laura’s voeten na 3 keer zeiknat te zijn geworden terwijl ze sandalen aan had die blijkbaar nogal afgaven 
Schildpadjes aaien 
Ringstaart Maki 
Mrs. Dolittle 
Mama & Baby Rhino
